انواع سمپاشها
سمپاشهای پشتی
سمپاشهای پشتی تلمبهای از نظر نوع فشار كه بر مايع برای سمپاشی وارد میشود به دو نوع فشار دائم و فشار متناوب تقسيم میشود. در نوع فشار دائم پس از ريختن مايع سم تا حداكثر دو سوم حجم مخزن، كاربر قادر است با زدن تلمبه فشار لازم را در مخزن ايجاد نمايد. با وجود چنين فشاری مايع سم از طريق شيلنگ به ميل افشانک میرسد و آماده است تا با فشار دادن دسته و باز شدن شير با فشار زياد از افشانک خارج گردد. در اين صورت عمليات پاشش سم به طور دائم تا زمانی كه فشار مطلوب وجود دارد انجام میگيرد. در سمپاشهای تلمبهای نوع فشار متناوب، همزمان با عمليات سمپاشی بايد مدام تلمبه دستی را زد تا اين كه مايع سم در شيلنگ با فشار مورد نياز جاری شود. برای يكنواخت شدن مايع خروجی، در قسمت دهش (خروجی) اين تلمبهها يک عدد محفظه هوا قرار دارد.
شکل1- سمپاش پشتی دستی
سمپاشهای پشتی موتوری
برای سهولت كار و نيز افزايش بازده عمليات سمپاشی، اين سمپاشها ساخته و ارائه شدهاند كه موتور توان لازم برای تأمين فشار در مايع سم و پاشيدن آن را برعهده دارد. سمپاشهای پشتی موتوری هم دو نوعاند؛ سمپاش موتوری لانسدار (پودرپاش) و سمپاش اتومايزر (ذره پاش).
شکل2- سمپاش پشتی موتوری لانسدار
در نوع اول (پودرپاش) اجزاء تشكيل دهنده همانند سمپاشهای پشـتی تلمبهای است و در آن برای ايجاد فشار به جای تلمبه دستی از يک پمپ دواركه توان مورد نياز خود را از موتور دريافت میكند، استفاده شده است. اما در سمپاشهای اتومايزر، وظيفه اصلی موتور، دوران يک پروانه است اين پروانه بادی را با سـرعت 60 الی 120 متر بر ثانيه توليد میكند. وقتی مايع سم توسط افشانک مخصوص در مسير اين جريان باد قرار میگيرد، به ذرات بسيار ريزی در حد 40 تا 150ميكرون تبديل میشود. سرعت باد مزبور اين ذرات را تا فاصله 10تا 15متری پرتاب مینمايد.
سمپاش چرخدار موتوری(فرغونی)
اين نوع سمپاش، دارای يک شاسی و دو چرخ میباشد كه يک موتور تک سيلندر بر روی آن نصب شده است و تحت فشار قرار دادن سم را بوسيله پمپ انجام میدهد. يک قطعه شيلنگ، مجرای برگشتی سم را به مخزن ارتباط میدهد. در نتيجه برگشت محلول سمی به داخل مخزن عمل به هم زدن سم انجام شده، از ته نشين شدن آن جلوگيری میشود.
شکل3- سمپاش فروغونی
سمپاش تراكتوری بومدار (تیر افشانکی)
اين سمپاش، پشت تراكتور به حالت سوار بسته میشود و پمپ آن از محور انتقال نيروی تراكتور حركت میگيرد. عرض كار اين سمپاشها از 6 متر تا 18 متر متغير است. به اين دليل، تير افشانک سمپاش را به صورت قطعات سه يا پنج تايی میسازند كه با اتصالات لولايی به يكديگر متصل میشوند و برای حمل و نقل در پشت سمپاش تا كرده میشود. افشانکها يا نازلها در فواصل 50 سانتيمتري بر روی بوم نصب شدهاند. در اين سمپاشها از نازلهای مخروط پاش يا بادبزنی استفاده میشود.
سمپاشهای توربیني
اين سمپاشها كه به مهپاش نيز معروف هستند در دو نوع باغی و زراعی وجود دارند. در سمپاشهای توربينی، مايع سم با فشار پمپ در ميلافشانک جاری شده و هنگام خروج از افشانک در معرض جريان هوايی كه توسط دمنده سمپاش ايجاد میشود، قرار میگيرد. جريان هوا در برخورد با مايع سم ضمن كمک به خرد شدن قطرات سم به ذرات ريزتر (40 تا 200 ميكرون)، امكان نفوذ آن را به لابلای شاخ و برگ گياهان از جمله درختان فراهم میسازد.
شکل4- سمپاشهای توربیني
هواپیماي سمپاش
يكي از روشهاي سمپاشي، استفاده از هواپيماهاي سمپاش است. بديهي است استفاده از هواپيما، نيازمند شرايط و امكانات خاص است.