شرایط تزریق کود مایع اوره آمونیوم نیترات (UAN) در نزدیکی بذر

نوع محصول

 بعضی از محصولات بیشتر از بقیه در معرض آسیب ناشی از ترکیب کود و بذر قرار دارند. محصولات دانه‎های روغنی حساسیت ویژه ای دارند. بنابراین اکثر دستورالعمل‎ها هیچ کودی را با بذر این محصولات قرار نمی‎دهند. ترتیب کلی حساسیت بذرها از بیشترین به کمترین در میان محصولاتی مانند ( سویا > کلزا > سورگوم > عدس > گندم > نخود > ذرت > دانه های ریز  (جو_جو دوسر)) است.

نوع کود

کودها دارای نمک هستند و این نمک‎ها می‎توانند روی توانایی گیاهچه در جذب آب تأثیر بگذارند. استفاده از کود به مقدار زیاد همراه با بذر به معنای کاربرد بیشتر (نمک) با بذر است و خشک شدن جوانه ها یا "سوختن" ممکن است اتفاق بیفتد. برخی از مواد کودی از شاخص نمک بیشتری برخوردار هستند. به عنوان یک قاعده کلی، بیشتر کودهای رایج نیتروژنی (N) و پتاسیمی (K) دارای شاخص نمک بیشتری نسبت به کودهای فسفری (P) هستند.

تمام کودها در صورت استفاده در غلظت زیاد در نزدیکی بذر یا در تماس با آن، برای جوانه زنی بذرها و ریشه گیاهان سمی هستند. کودها از نظر سمیت در هر واحد از عناصر غذایی گیاه متفاوت هستند:

1. تفاوت در مقدار نمک‎های موجود در کود
2. تفاوت در حلالیت نمک‎ها در خاک
3. وجود مواد یا عناصر خاص که سمی هستند (به عنوان مثال ، آمونیاک و بور)
4. بسیاری از کودهای نیتروژنه اگرچه شاخص نمک نسبتاً کمی دارند اما آمونیاک را در خاک آزاد می‎کنند.

با توجه به اینکه UAN یک کود دارای نمک است و می تواند باعث افزایش آمونیوم (NH₄⁺) و آمونیاک (NH₃) موضعی شود، ممکن است این نگرانی وجود داشته باشد که قرار دادن UAN نزدیک بذر باعث جلوگیری از جوانه زنی شود.

UAN دارای شاخص نمک نسبتاً بالایی است (63 تا 71)، زمانی که کود UAN و بذر خیلی نزدیک به هم قرار بگیرند، بذرها و کود می‎توانند برای جذب رطوبت محیط با یکدیگر رقابت کنند و باعث کم آبی محیط رشد و یا از بین رفتن بذر شوند.

سطوح موضعی سمی آمونیاک / آمونیوم احتمالاً بیشتر از شاخص نمک UAN نگران کننده است، زیرا این مواد مغذی می‎توانند به ریشه اولیه آسیب رسانده، و رشد گیاه را متوقف کرده و یا ظهور جوانه را به تأخیر بیندازند.

پتانسیل تشکیل آمونیاک کود

کودهایی که توانایی آزاد سازی آمونیاک را دارند می‎توانند باعث سمیت آمونیاک برای جوانه‎زدن بذرها یا نهال‎های جوان در حال ظهور شوند. بنابراین باید در قرار دادن کودهای حاوی اوره در داخل شیار بذر بیشتر احتیاط شود. در برخی موارد، کود نیترات اوره آمونیوم (UAN) می‎توانند با موفقیت در داخل شیار در تولید دانه‎های کوچک استفاده شوند، اما این امر مستلزم بررسی دقیق عوامل مختلفی محیطی است.

یک آزمایش توسط گروه صنایع اولیه WA  و توسعه منطقه‎ای  (DPIRD)-GRDC، روی یک خاک شنی و ماسه_ لومی انجام شده است و شواهد حاکی از آن است که استفاده از 50 لیتر در هکتار UAN با بذر، بعید است که جوانه ظهور کند و باعث مرگ بذر می‎شود.

افزایش رطوبت محیط یا رقیق کردن کود با آب در واقع منجر به رقیق سازی نمک موجود در کود شده و  به کاهش سمیت کمک می‎کند.

نکاتی برای مخلوط کردن  کود با بذر

• تحقیقات اخیر DPIRD-GRDC نشان می‎دهد قرار دادن کود UAN در 20 میلی متری بذر می‎تواند منجر به نتایج بهتری شود.
• رقیق کردن کود با آب و سپس مخلوط کردن کود با بذر، سبب کاهش غلظت نمک موجود در کود و کاهش آسیب به بذر می‎شود.
• دور آبیاری مناسب، سبب کاهش رقابت بذر و کود بر سر رطوبت و جوانه زنی بهتر بذر می شود.

نوع و محیط خاک

 شرایط خاکی که منجر به تمرکز نمک می‎شوند یا باعث تخریب بذر یا جوانه می‎شوند، احتمال آسیب را افزایش می‎دهند. بنابراین، حد ایمن برای کود‎دهی درون شیار با بافت خاک ماسه‎ای تر به دلیل عدم نگهداری آب و در شرایط خاک خشک تر کاهش می‎یابد. همچنین، شرایط محیطی که باعث ایجاد تنش  و یا جوانه‎زنی را کند کنند (به عنوان مثال دمای سرد) می‎توانند تماس کود و دانه را طولانی کنند و بنابراین احتمال آسیب را افزایش دهند.

فاصله ردیف ها کشت

هر چه فاصله بین بذر و کود در باند یا ردیف بذر بهینه‎تر باشد، می‎توان کود بیشتری را با خیال راحت استفاده کرد. نوع تجهیزات کاشت و باز کننده شیار کاشت بذر نیز بر سمیت تماس بذر با کود تأثیر می‎گذارد.

*** تولیدکنندگان باید درک خوبی از مزایا و مضرات قرار دادن همزمان بذر و کود داشته باشند تا از محیطی که برای محصول سمی است جلوگیری کنند.

• اطلاعات ارائه شده در مقاله بیشتر عمومی و مفهومی است. برای کسب اطلاعات جامع‎تر در مورد نرخ ایمن کوددهی درون شیار برای محصولات خاص و شرایط، باید به مشاور کشاورزی یا کارشناس باتجربه مشورت کرد.