عمليات خاكورزي در اكثر مناطق ايران بوسيله گاوآهن برگرداندار و بدون وجود بقاياي گياهي انجام مي‌شود. به كارگيري گاوآهن برگرداندار در كشاورزي ايران با ورود تراكتور در دهه 40 خورشيدي به تدريج مرسوم و همچنان به عنوان رايج‌ترين وسيله مورد استفاده كشاورزان است. توانايي اين گاوآهن در برگرداندن خاك، اين وسيله را به گونه‌اي چشمگير از بقيه گاوآهن‌ها متمايز ساخته است. اين وسيله قابليت امكان دفن بقاياي گياهي را در عمقي پايين‌تر از عمق بستر بذر فراهم و با زير و رو كردن خاك، هوادهي و مخلوط شدن مواد غذايي با لایه زيرين خاك، توسعه ريـشه را امكان پذير مي‌سازد. برگرداندن خاك همچنين با دفن بذور علف‌هاي هرز تاثير به سزايي در كاهش جمعيت علف‌هاي هرز در كشت محصول بعدي ايفا مي‌نمايد.
با وجود همه مزايايي كه گاوآهن برگرداندار نسبت به بقيه گاوآهن‌ها دارد ولي استفاده دائمي از آن مخصوصا در مناطق خشك مشكلاتي را نيز به همراه داشته است. اين مشكلات در بسياري از مواقع بر مزاياي آن پيشي گرفته و لزوم استفاده مداوم آن را با مشكل مواجه ساخته است.