مشخصات گیاه‌شناسی بنجامین
بنجامین با نام علمی (F. benjamina) از خانواده موراه (Moraceae)، گیاهی همیشه سبز است. بنجامین دارای برگ‌های چرمی، بیضی شکل و نوک تیز است و شاخه‌ها خاصیت ارتجاعی و آویزان دارند. این درخت رسمی بانکوک در تایلند است و میوه های کوچک آن غذای مورد علاقه از برخی از پرندگان مانند فاخته می‌باشد نجامین در محیط باز تا ارتفاع ۵ متر هم می‌رسد اما در آپارتمان ارتفاع کمتری دارد. در فیکوس بنجامین ابلق، برگ‌ها به رنگ سبز روشن و سفید-کرم دیده می‌شود، آویزان بودن شاخه‌ها در بنجامین ابلق بیشتر است و ریشه‌ها توسعه کمتری دارند؛ به همین دلیل انواع ابلق را روی نوع برگ سبز پیوند می‌زنند.
جدول 1- مشخصات گیاه‌شناسی بنجامین
|
نام فارسی
|
بنجامین، انجیر برگ ریز، نالان، درخت فیکوس
|
|
نام انگلیسی
|
Weeping fig, Ficus benjamina
|
|
نام علمی
|
F. benjamina
|
|
خانواده
|
Moraceae
|
شکل 1- آشنایی با گیاه، برگ، گل و میوه بنجامین
شرایط نگهداری بنجامین
نور: گیاه بنجامین به نور زیاد غیرمستقیم نیازمند است. توصیه می‌شود این گیاه را در محیط دارای نور زیاد مانند پشت پنجره شرقی قرار دهید تا کمبود نور باعث ریزش برگ‌ها نشود. همچنین نور مستقیم آفتاب باعث سوختگی و در نتیجه ریزش برگ‌های بنجامین می‌شود.
دما: گیاه بنجامین در دمای ۱۵ الی ۲۵ درجه سانتی‌گراد می‌تواند بهترین عملکرد را داشته باشد. توجه داشته باشید که این گیاه به سرمای بیش از حد حساس است.
رطوبت و آبیاری: برای آبیاری بینجامین در تابستان حداکثر هفته‌ای دوبار و در زمستان یک هفته تا ده روز یک بار مناسب است اجازه دهید رویه خاک خشک شود سپس اقدام به آبیاری کنید. برای آبیاری گیاه بنجامین، بهتر است از آب بدون املاح استفاده کنید، آب را از قبل در جایی ساکن قرار دهید تا کلر آن از بین برود. جهت تامین رطوبت درخت بنجامین یک ظرف آب در نزدیکی آن قرار دهید تا با تبخیر سطحی آب، رطوبت گیاه تامین شود. هم چنین جهت تامین رطوبت می‌توانید هفته‌ای دو بار آب را بر روی برگ‌های گیاه اسپری کنید. مقدار آب اسپری شده نباید زیاد باشد و در حد نشستن شبنم بر روی برگ‌ها کافی است.
خاک و کوددهی: بهترین خاک برای این گیاه بنجامین، مخلوط خاک‌برگ، خاک باغچه و ماسه است. برای کوددهی بنجامین بهتر از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی در فصل رشد آن (بهار، تابستان) هر سه هفته یکبار استفاده کرد. در زمان سرما کوددهی را فراموش کرده و برای این منظور از اواخر زمستان تا مهرماه اقدام کنید.
تکثیر: گیاه بنجامین را میتوان به روش قلمه ساقه، خوابانیدن و پیوند زدن تکثیر کرد. فیکوس بنجامین را در بهترین حالت از اواسط بهار تا اوایل تکثیر کنید. تکثیر با قلمه از قلمه انتهایی ساقه به طول ۱۰-۸ سانتی‌متر انجام می‌شود، ولی ریشه‌دار شدن آن به‌سادگی صورت نمی‌گیرد. می‌توانید از هورمون ریشه‌زایی برای سرعت بخشیدن به ریشه دادن قلمه استفاده کنید. برای قلمه گرفتن شاخه حداقل باید یک جفت برگ داشته باشد.
شکل 2- تکثیر بنجامین از طریق قلمه ساقه
آفات و بیماری‌های بنجامین
وجود زخم‌های پنبه‌ای پشت برگ‌ها و روی ساقه: این علائم نشان دهنده‌ی شپشک آرد آلود است و با سم کونفیدور درمان می‌شوند.
لکه‌های پهن آبکی و سیاه روی برگ‌ها: این علائم نشان دهنده‌ی قارچ‌ها بر روی فیکوس بنجامین است با شستشوی برگ‌ها با آب و صابون این مشکل حل می‌شود.
وجود تار عنکبوت در زیر برگ‌ها: به دلیل وجود کنه‌های قرمز است و این کنه‌ها را میتوان با حشره‌کش‌های نفوذی و یا کنه‌کش‌ها برطرف کرد.
خشکی و شکنندگی برگ‌ها: به دلیل هوای گرم و خشک است که با مرطوب کردن و تنظیم دمای محیط میتوان از ریختن و شکنندگی برگ‌ها جلوگیری کرد.
زرد شدن برگ‌ها: نشانه‌ی آبیاری بیش از حد گیاه و سیاه شدن برگ‌ها معمولا نتیجه‌ی چسبیدن برگ‌های گیاه به شیشه است که با رعایت این دو مورد گیاه دوباره شاداب می‌شود.
شکل 3- آفات و بیماری‌های بنجامین