مقاله آشنایی با فواید آفت کش ها

امروزه بحث‌های زیادی بین طرفداران و مخالفان مصرف آفت‌کش‌ها درباره سود و زیان مصرف این ترکیبات وجود دارد.

مهم‌ترین خطرات آفت‌کش‌ها را می‌توان در تاثیر منفی آنها روی محیط زیست و سلامتی انسان، حیات وحش، گیاهان و موجودات مفید دانست. از طرف دیگر ایمنی غذایی و بهبود کیفیت محیط زندگی انسان، حیوانات اهلی و گیاهان جزو محاسن کاربرد آفت‌کش‌ها در کشاورزی است.

 

خواص آفت‌کش‌ها

آفت‌کش‌های مصرفی در کشاورزی باید دارای خواص مطلوبی باشند تا بتوان از آنها در موارد مختلف استفاده کرد. به طور کلی یک آفت‌کش باید خواص زیر را دارا باشد:

1-‌برای آفت مورد نظر بسیار سمی باشد، به نحوی که میزان مصرف آن در سطح کم باشد.

2-اثر قاطع و سریع روی آفت داشته باشد.

3-روی انسان، دام و گیاهان و نیز محیط، خاک و آب اثر ناگوار نداشته باشد.

4-برای حشرات مفید مثل زنبور عسل و پارازیتوئیدها و شکارگرها کم‌خطر باشد. این ویژگی در سال‌های اخیر بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.

5-روی مواد خوراکی بو و طعم ناخوشایند نداشته و باقیمانده خطرناک باقی نگذارد.

6-دوام آن برای اثر روی آفت مناسب باشد. یعنی در حدی پایدار باشد که ضمن کنترل آفت، در محیط زیست باقی نماند.

7-کاربرد انتخابی داشته باشد. چون اگر یک آفت‌کش پردامنه مصرف شود، اکثر جانوران اعم از هدف و غیرهدف از بین می‌روند. در حالی که استفاده از آفت‌کش انتخابی تنها یک یا چند گونه آفت را از بین می‌برد. یادآوری می‌شود که در گذشته گستردگی دامنه اثر یک امتیاز به حساب می‌آمد.

8-تحرک آن در محیط زیست کم بوده و دچار آب‌شویی نشود.

9-مصرف آن از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد.

البته کلیه این شرایط  و ویژگی‌ها را نمی‌توان در یک ترکیب جمع کرد؛ ولی امروز با قوانین جدید، به خصوص درباره اثرات زیست محیطی آفت‌کش‌ها هر ترکیب که وارد بازار می‌شود بیشتر این خصوصیات را داراست.

فرمولاسیون آفت‌کش‌ها

آفت‌کش به صورت ماده شیمیاییی نسبتا خالصی که در کارخانه ساخته می‌شود ماده تکنیکال نام دارد. ماده تکنیکال نسبتا خالص بوده و حاوی 95 تا 100 درصد ماده مؤثر است.

در بیشتر موارد ماده مؤثر را نمی‌توان به شکل مستقیم علیه آفات به کار برد و باید عملیاتی به منظور استفاده عملی روی ان انجام شود. این عملیات آماده‌سازی را فرمولاسیون گویند. فرمولاسیون به مجموعه عملیاتی گفته می‌شود که روی ماده مؤثر انجام می‌دهند تا خواص آفت‌کش را از نظر انبار کردن، حمل و نقل، کاربرد، مؤثر بودن، نفوذ، پایداری و نیز بهداشت بهبود بخشند و معمولا این کار را با افزودن مواد بی‌اثر به مواد مؤثر انجام می‌دهند. دلیل دیگر فرموله کردن آفت‌کش‌ها این است که در عمل مقدار کمی ماده مؤثر باید در سطخ زیادی پراکنده شود. کلمه فرمولاسیون از نظر تجاری به آخرین مرحله آماده سازی آفت‌کش در کارخانه اطلاق می‌شود و شامل مراحل مصرف، مانند رقیق کردن آفت‌کش به وسیله آب نمی‌شود.

 یک ماده مؤثر را می‌توان به چند صورت فرموله کرد. ذکر این نکته ضروری است که حالت فیزیکی فرمولاسیون لزوما نماینده حالت مؤثر نیست. نوع فرمولاسیون‌هایی که امروزه ساخته و مصرف می‌شود تحت تاثیر قوانین کشورها و تقاضای مصرف‌کنندگان در حال تغییر است و فرمولاسیون‌هایی که مصرف آنها ایمن‌تر و ساده‌تر است بیشتر خواستار دارند.

 

Gupta, S. k. (1984). Insecticides and microbial environments, In: Insecticide microbiology. Edited by Lal. R. Springer – Verlag.

Pedigo, L. P. (1999). Entomology and pest management. 3rd ed. Prentice Hall.

Ware, G. W. and D. Whitacre. (2004). The pesticide book. 6th ed. Meisterpro Information Resources.

 

ارسال نظر