با توجه به اینکه در مناطق جدید و به خصوص در سال‌هاي اول شکل‌گیري این نظام، احتمالا پوشش علف‌هاي هرز در سطح مزرعه چغندرقند غیریکنواخت و به صورت لکهاي می‌باشد، مدیریت مصرف کودهاي شیمیایی، در مهار جمعیت این گیاهان از درجه بالایی برخوردار است. در این شرایط، پخش سرتاسري کودها در سطح مزرعه، زمینهي بهره‌مندي علف‌هاي هرز از عناصر غذایی را فراهم می‌آورد و از این طریق، جمعیت آن‌ها افزایش و آلودگی در سطح مزرعه گسترش می‌یابد. جهت ممانعت از این پیامد، کشاورزان باید کودهاي شیمیایی را به صورت نواري و در کنار بذر چغندرقند بکار ببرند. در این صورت، بخش بیشتري از عناصر غذایی توسط چغندرقند جذب و توان رقابت آن با علف‌هاي هرز بیشتر خواهد شد. از سوي دیگر، مصرف نواري کودهاي شیمیایی، بهره‌مندي علف‌هاي هرز از مواد غذایی را کاهش می‌دهد و زمینهي افزایش جمعیت آن‌ها فراهم نخواهد شد.
تاریخ کاشت از جمله دیگر راهکارهاي غیر شیمیایی مدیریت علف‌هاي هرز می‌باشد. انتخاب تاریخ کاشت مناسب (به خصوص در مناطق معتدل) زمینهي سبز زودتر و استقرار بهتر چغندرقند را فراهم آورده و غلبه علف‌هاي هرز بر این گیاه را مشکل می‌سازد. هرچند نقش تاریخ کاشت در مناطق گرم (مثل دزفول در فاصله زمانی بین 25 شهریور تا 25مهر) بر جمعیت علف‌هاي هرز و عملکرد ریشه چغندرقند قابل توجه نبوده است اما به نظر می‌رسد این تیمار در مناطق معتدل کارساز باشد. در هر حال، تعیـین تاریخ کاشت مناسب در این مناطق نیازمند تحقیقات بیشتر است.