مقاله آشنایی با آفات نخود

نخود (Cicer arietinum L. ) بعد از سویا دومین مقام را در میزان تولید (حدود 14 میلیون تن در 14.8 میلیون هکتار)  در گروه لگومینه دارد (FAOSTAT, 2014). دانه نخود منبعی غنی از پروتئین، عناصر معدنی ضروری و فیبرهای رژیمی است (Bar-El Dadon et al.,2017). این گیاه به خوبی در مناطق نیمه خشک رشد میکند و قادر به تثبیت نیتروژن اتمسفر و تحمل دمای بالا پس از مرحله گلدهی است (Cumming and Jenkins,2011 ). یکی از خاستگاههای این گیاه زراعی مهم، کشور ایران است که هم از نظر سطح کشت و هم از نظر میزان تولید سهم قابل توجهی را به خود اختصاص میدهد (Saxena and Hildemann, 1996). با توجه به نیاز روز افزون به محصولات کشاورزی و افزایش عملکرد در واحد سطح، کنترل آفات و بیماریها برای کاهش هزینهها و ضررهای اقتصادی امری ضروری است.

 

آفات مهم گیاه نخود

کرم پیله خوار نخود

آفت کرم پیله خوار نخود (Helicoverpa armigera) توزیع وسیعی در نواحی مورد کشت نخود دارد و سالانه میلیون دلار خسارت در مناطق نیمه خشک ایجاد مینماید. این آفت از مرحله گیاهچهای تا بلوغ کامل گیاه میتواند خسارت وارد کند، به طوریکه لاروها از برگها، گل و غلاف تغذیه میکنند (تصویر 1) رنگ لاروها اغلب سبز است اما میتواند قهوهای، زرد یا صورتی نیز باشد (Sarwar et al., 2009).

تغذیه لارو کرم پیله خوار نخود از برگ

تصویر 1: تغذیه لارو کرم پیله خوار نخود از برگ

لاروهای بزرگتر حفره دایرهای شکلی در دیواره غلاف ایجاد کرده و بذر درون آن را میبلعد (تصویر 2) استفاده از ارقام نسبتا مقاوم به این آفت و ارقام زودرس میتواند راه موثری در کنترل خسارت باشد. کشت مخلوط نخود با گیاهانی از قبیل کتان، آفتابگردان، گندم، خردل و گشنیز و یا استفاده از تلههای فرمونی نیز توصیه میشود. برای کنترل شیمیایی نیز میتوان از آفتکشهای اندوسولفان و ایندوکساکارب استفاده کرد (Sarwar et al.,2009).

تغذیه لارو کرم پیله خوار نخود از غلاف

تصویر 2:  تغذیه لارو کرم پیله خوار نخود از غلاف

کرم طوقه بر نخود

کرم طوقه بر نخود (Agrotis ipsilon) نیز از آفات مهم در نواحی زیر کشت نخود محسوب میشود. در برخی از مناطق، این آفت تا 30 درصد از گیاهچهها را از بین میبرد. لاروها از برگ، ساقه و ریشه گیاه تغذیه میکنند و معمولا به رنگ خاکستری-سیاه هستند (تصویر3). این لاروها گیاهچهها را در سطح یا زیر زمین میبرند.

لارو کرم طوقه بر نخود

تصویر 3:  لارو کرم طوقه بر نخود

استفاده از شخم عمیق، تناوب زراعی، کشت مخلوط با گندم، کتان یا خردل و کنترل شیمیایی با استفاده از محلولپاشی اندوسولفان و آلدرین راههای موثری درکنترل آفت هستند (Sharma et al.,2007).

سوسک چینی حبوبات

سوسک چینی حبوبات (Callosobruchus chinensis) از جمله آفات انباری است که با ایجاد حفره از دانههای نخود تغذیه میکند (تصویر 4). نگهداری دانهها در مخازن عاری از آلودگی، خشک کردن غلافها تا سطح رطوبت بهینه بذر (حدود 7درصد) و قرار دادن بذور در آفتاب پیش از انبار کردن از جمله راههای پیشگیری از شیوع این آفت هستند. برای کنترل شیمیایی نیز میتوان با محلولپاشی مالاتیون (50/0 درصد) بر گیاه بالغ استفاده نمود. در برخی موارد نیز از گاز آلومینیوم فسفید برای مدیریت آفت در انبار استفاده میشود (Aslam et al.,2002).

خسارت سوسک چینی حبوبات

تصویر 4: خسارت سوسک چینی حبوبات

 

Bar-El Dadon, S., Abbo, S., and Reifen, R. (2017). Leveraging traditional crops for better nutrition and health - The case of chickpea. Trends Food Sci. Technol. 64, 39–47. doi: 10.1016/j.tifs.2017.04.002.

Cumming, G., & Jenkins, L. (2011). Chickpea: Effective crop establishment, sowing window, row spacing, seeding depth and rate. Australian Pulse Bulletin PA, 7.

Saxena, P. & Hildemann, L. M. (1996). Water-soluble organics in atmospheric particles: A critical review of the literature and application of thermodynamics to identify candidate compounds. Journal of atmospheric chemistry, 24(1), 57-109.

Sarwar, M., Ahmad, N., & Toufiq, M. (2009). Host plant resistance relationshiphs in chickpea (cicer arietinum l.) against gram pod borer (helicoverpa armigera hubner. Pakistan Journal of Botany, 41(6), 3047-3052.

Sharma, H. C., Gowda, C. L. L., Stevenson, P. C., Ridsdill-Smith, T. J., Clement, S. L., Ranga Rao, G. V., ... & El-Bouhssini, M. (2007). Host plant resistance and insect pest management in chickpea.

Aslam, M., Khan, K. A., & Bajwa, M. Z. H. (2002). Potency of some spices against Callosobruchus chinensis Linnaeus. Online J. Biol. Sci, 2, 449-452.

Asadi, R., TALEBI, A. A., Fathipour, Y., Moharamipour, S., & Rakhshani, E. (2006). Identification of parasitoids and seasonal parasitism of the agromyzid leafminers genus Liriomyza (Dip.: Agromyzidae) in Varamin, Iran.