فلفل با دارا بودن 12 برابر ویتامین c نسبت به پرتقال یکی از پرمصرف‌ترین سبزیجات در اروپا و آمریکا می‌باشد فلفل‌هاي سبز داراي دامنه‌اي از مزه‌ها از جمله ملایم، سوزش‌آور تا خیلي داغ هستند. ارقام درشت، گوشتي و سطح صاف فلفل سبز غالبا ملایم هستند اما ارقام ریز، پوست نازك و سطح ناهموار نسبتا تند و تیزترند. فلفل سبز سرشار از فیبر، ویتامین‌ها و عناصر معدني است ولیكن فاقد چربي و كلسترول مي‌باشد. آن‌ها داراي اثرات دارویي و گرمازایی هستند و به كنترل تب، هضم غذا و كاهش سطح كلسترول نامطلوب (LDL) خون كمك مي‌كنند.
مشخصات گیاه‌شناسی فلفل سبز
فلفل سبز با نام علمی (Caspicum SP.) از خانواده بادمجانیان (Solanaceae)، است که تنوع وسیعی از نظر شکل میوه و تندی دارد و بر اساس شرایط آب و هوایی ممکن است یکساله یا چندساله باشد یعنی در صورت وجود سرما به صورت گیاه یکساله رشد میکند. این گیاه دارای ساقه های منشعب به طول 50 تا 180 سانتیمتر است. برگهای آن به صورت ساده، منفرد، بیضی شکل و متناوب روی ساقه قرار دارند. برگ فلفل از نظر اندازه، رنگ و شکل متنوع است. بیشتر برگها میتوانند نرم و بدون کرک و در مواردی کرک دار باشند. میوه نارس فلفل سبز به رنگ بنفش تیره بوده و در حالت رسیده به رنگ قرمز شفاف دیده می‌شود. میوه‌های خودرو کوچک (به قطر 1-5/1 سانتیمتر) است. میوه‌های چیلی در حین مراحل بلوغ متوالیا به رنگ‌های متفاوتی از سبز، ارغوانی، زرد، نارنجی و قرمز در می‌آیند لذا از بوته‌های این گیاه در برخی نقاط جهان به عنوان گیاهان زینتی بهره می‌گیرند. میوه آن در حالت تازه تقریبا عاري از بو و داراي طعم تند ملایم است. ولی اگر رسیده شود، طعم آن بسیار تند و غیرقابل تحمل می‌شود. از این رو باید همیشه میوه آن را قبل از رسیدن چید انواع اهلی این به بزرگی ده برابر میوه‌های خودرو می‌دهند. بوته فلفل مقدار تولید خود را به طور اتوماتیک تنظیم میکند بدین معنی که وقتی مقدار محصول یک بوته زیاد شود، گل‌های جدید پس از شکفته شدن پژمرده شده و می‌ریزند و تبدیل به میوه نمی‌شوند. بنابراین بهتر است بطور مرتب فلفل‌های ریز را که بازارپسند است چیده تا دائما شکوفه‌های جدید به فلفل تبدیل شوند.
جدول 1- مشخصات گیاه‌شناسی فلفل سبز
نام فارسی
فلفل سبز قلمی، چیلی سبز
نام انگلیسی
Green chili
نام علمی
Caspicum SP.
خانواده
Solanaceae
شکل1- آشنایی با بوته، برگ، گل و بذر فلفل سبز
کاشت و داشت
چیلی سبز اراضی مرطوب و گرم حاوی روشنایی و زهکشی مناسب را ترجیح می‌دهد. انتقال نشاء‌ها زمانی ُرخ می‌دهد که بوته‌های جوان به ارتفاع 15-20 سانتیمتر رسیده باشند و این عمل را همواره بصورت نشاء جفت انجام می‌دهند. آبیاری تا 15 روز پس از نشاء باید بصورت روزانه صورت پذیرد. کندن علف‌های هرز در این مدت کاملا ضروری است. کاربرد کودهای N-P-K هر 25 روز یکبار توصیه می‌گردد.
شکل2- مزرعه فلفل سبز
برداشت
غالبا چیلی سبز را به عنوان گیاه یکساله می‌کارند و حدودا سه ماه پس از کاشت برداشت می‌نمایند. گلدهی حدودا 45-60 روز پس از نشاء آغاز می‌گردد و محصول‌دهی بستگی به ارقام و شرایط محیطی حدودا 3 ماه تداوم می‌یابد. در صورتی که هدف برداشت محصول بصورت سبز باشد، باید آن را در اولین مراحل میوه‌دهی برداشت نمود. میوه‌های چیلی سبز در زمان برداشت باید بافتی تُرد و سطحی براق داشته باشند. چیلی‌های تازه در زمان خریداری نباید لکه‌دار باشند. میوه‌های سالم آن را می‌توان در شرایط یخچال برای بیش از یک هفته نگهداری نمود.
شکل 3- برداشت دستی فلفل سبز
پورکاظم، اسماعیل. (1397). فلفل سبزها. تهران: نشر آموزش کشاورزی