مقاله آشنایی با کاشت و پرورش پاور

گیاه پارو از جمله گیاهان گرمسیری است که در ایران در منطقه سیستان و بلوچستان کشت می‌شود. اين گياه به صورت درختچه‌اي دائمي رشد و نمو مي‌نمايد و به طور پراكنده در بعضي از باغ‌هاي ميوه شهرستان‌هاي چابهار، كُنارك، سرباز، نيكشهر و قصرقند كشت مي‌شود. ميوه آن براي تهيه مربا و آبميوه مناسب است اما عمدتاً بـه صورت تازهخوري به عنوان دسر مصرف مي‌شود زيرا خاصيت خنك كنندگي دارد و باعث رفع عطش و تشنگي در هواي گرم تابستان مي‌شود. ميوه نارس سبز پارو در بعضي مناطق براي كاهش التهاب و افروختگي توصيه شده و همچنين براي تيمار بيماراني كه داراي تب، ناراحتي تنفسي و خوني هستند استفاده مي‌شود. جوشانده پوست پارو به عنوان مرهم، مسكن و جهت درمان اسهال مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

 

مشخصات گیاه‌شناسی پارو

پارو با نام علمی (Grewia asiatica) از خانواده (Tiliaceae)، ظاهر آن شبيه درخت زغال اخته آبي است. پارو از گروه ميوه‌هاي ريز است كه ارتفاع آن به 4 متر يا بيشتر مي‌رسد. داراي شاخه‌هاي بلند، باريك و آويزان است كه شاخه‌هاي جوان‌تر با پوشش متراكمي از پرز پوشيده شده‌اند. داراي برگ‌هاي متناوب، قلبي يا بيضوي شكل به طول 20 و عرض 15 سانتيمتر است. ميوه رسيده آن به رنگ قرمز يا صورتي بوده، كمي ترش مزه و سرشار از ويتامين آ و ث و مواد معدني همچون فسفر و آهن است. ميوه داراي 55 تا 65 درصد آب، 10 تا 11 درصد قند و 2.5 درصد اسيديته مي‌باشد.

جدول 1- مشخصات گیاه‌شناسی پارو

نام فارسی

پارو

نام انگلیسی

Phalsa

نام علمی

Grewia asiatica

خانواده

Tiliaceae

 

آشنایی با درخت، برگ، گل و میوه پاور

شکل 1- آشنایی با درخت، برگ، گل و میوه پاور

کاشت

پارو ميوه مناطق گرم است اما در مناطقي كه فصل تابستان و زمستان مشخصي دارند بهتر به عمل مي‌آيد و ميزان محصول و كيفيت ميوه در چنين مناطقي بهتر است. در مناطقي كه زمستان مشخصي ندارند گياه خزان نداشته و توليد گل بيش از يك بار انجام مي‌شود و بنابراين ميوه توليدي از كميت و كيفيت كمتري برخوردار خواهد بود. به طور كلي جهت رسيدن ميوه، رنگ گيري صحيح و برخورداري از كيفيت خوب خوراكي، پارو نياز به آفتاب كامل و هواي گرم دارد. در شرايط اقليمي گرم و خشك از رشد و نمو رضايت بخشي برخوردار است، ضمن آن كه خشكي و كم آبي‌هاي مقطعي را به خوبي پشت سر مي‌گذارد.

گياه پارو خيلي حساس به نوع خاك نبوده و آن را مي‌توان در دامنه‌ي وسيعي از خاك‌ها، حتي در خاك‌هايي با قليائيت متوسط كشت كرد.

وقتي كه برگ‌های گياه خزان مي‌كنند ميتوان نسبت به كشت اين گياه اقدام كرد. دانهال‌هاي 8 تا 12 ماهه براي كاشت در زمين اصلي مناسب‌تر بوده و فاصله كشت را از هر طرف 2.5 تا 3 متر در نظر مي‌گيرند. از اينرو 1100 تا 1500 گياه در هكتار كشت مي‌شود. اين گياه براي كاشت متراكم سازگار خوبي دارد و ميتواند در مدت 4 تا 5 ماه گلدهي و ميوه‌دهي خود را كامل نمايد. با افزايش تعداد گياه در واحد سطح ميتوان محصول را افزايش داد. براي افزايش در تعداد گياه، كاشت دو رديفه موفقيت بالايي داشته است. در كاشت دو رديفه دو گياه در يك محل به فاصله 60 سانتيمتر از يكديگر كشت مي‌شوند و رديف بعدي به فاصله 3 متر از رديف اول كشت مي‌شود. بدين ترتيب فاصله بين رديف‌ها 3 متر خواهد بود. با كشت به اين روش، با كاهش جزئي محصول هر درخت، تعداد درختان در واحد سطح دو برابر مي‌شود و در نتيجه افزايش تعداد درختان محصول نهايي 20 تا 30 درصد افزايش مي‌يابد.

داشت

پارو به عنوان محصول مقاوم به خشكي در نظر گرفته مي‌شود اما انجام آبياري جهت توليد ميوه با عملكرد و كيفيت بالا مخصوصاً در فصل ميوه‌دهي و ماه‌هاي بدون بارندگي ضروري است. پارو از اوائل پائيز تا نيمه اول بهمن ماه نياز به آبياري ندارد. اولين آبياري در نيمه دوم بهمن ماه بعد از كوددهي انجام مي‌شود و در مدت اسفند و فروردين ماه همزمان با گلدهي آبياري بعد از هر 20 يا 25 روز و پس از آن تا پايان فصل برداشت هر 15 تا 20 روز مناسب و مفيد مي‌باشد.

معمولاً باغداران به اين گياه كود نمي‌دهند. اما از آن جائي كه محصول روي رشد شاخه‌هاي جديد سال جاري ايجاد مي‌شود كاربرد كودهاي حيواني و شيميایي باعث تحريك رشد رويشي مي‌شود و گزارش حاكي از آن است كه گياه به كوددهي عكس‌العمل مثبت نشان ميدهد. تغذيه صحيح و مناسب به حفظ سلامت و توليد گياه كمك مي‌كند. كاربرد يك كيلوگرم كود ازت براي هر گياه و دادن كود حيواني باعث افزايش محصول مي‌شود. همچنين در تحقيقاتي انجام  گرفته نشان داده شده است كه كاربرد 15 كيلوگرم كود حيواني پس از هرس و به دنبال آن درست قبل از باز شدن جوانه‌ها دادن 125 گرم ازت به هر گياه براي توليد محصول سودآور و با كيفيت خوب موثر است. اثرات سطوح مختلف ازت، فسفر و پتاس روي رشد رويشي، گلدهي، تشكيل ميوه، كيفيت ميوه و تركيبات برگ در پارو با كاشت آن در ماسه مورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه گياه تحت شرايط كمبود به اين عناصر علاوه بر داشتن شاخه و برگ كمتر، توقف رشد دارد و اثر كمبود ازت مشهودتر از فسفر يا پتاس مي‌باشد. گياهاني كه كمبود ازت، فسفر يا پتاس داشته باشند گلدهي نخواهند داشت. به دست آوردن محصول بالا با كاربرد ازت، فسفر و پتاس به ترتيب به ميزان،100و 40 و 25 كيلوگرم در هكتار گزارش شده است.

باغ پاور

شکل 2- باغ پاور

برداشت

ميوه پارو شفت كوچك و تقريباً گرد است كه توسط دم ميوه‌هايي به طول 2 تا 3 سانتيمتر به خوشه متصل مي‌شوند. ميوه‌هاي پارو از اول ارديبهشت به تدريج شروع به رسيدن مي‌كنند كه در اين فصل ميوه‌هاي ديگر در بازار به صورت محدود وجود دارند، در نتيجه اين سبب تضمين قيمت بهتر براي پرورش دهندگان پارو مي‌شود. در زمان رسيدن رنگ پوست ميوه از سبز به قرمز آلبالويي و سرانجام بنفش تيره يا سياه تغيير مي‌يابد. رسيدگي بيش از حد ميوه، كاهش رطوبت و در نتيجه چروكيدگي آن را سبب خواهد شد. ميوه پارو طعم ترش دلپذيري دارد كه به دليل نسبت مناسب قند به اسيد، بسيار خوشمزه است.

دوره برداشت تا نيمه دوم خرداد ماه ادامه مي‌يابد. ميوه‌ها به تدريج رسيده و برداشت از هر گياه به صورت روزانه يا يك روز در ميان ضروري است. با توجه به فسادپذيري بالاي ميوه‌ها ارسال آن‌ها به بازار بايد به موقع و ظرف يكي دو روز انجام شود. متوسط محصول يك گياه بالغ در سيستم تك بوته‌اي در هر رديف 6 تا 7 كيلوگرم در يك فصل بوده در حالي كه در سيستم دو بوته‌اي در هر رديف كمتر ( 5 تا 4 كيلوگرم) است، اما جمع محصول در واحد سطح در سيستم كشت دومي به دليل افزايش تعداد گياهان در واحد سطح خيلي بيشتر است.

 

سابکی، ابراهیم. (1396). پارو میوه ای گرمسیری (کاشت، داشت، برداشت). سیستان و بلوچستان: پژوهشکده خرما و میوه های گرمسیری

سابكی، ا. 1385. معرفي درختچه پارو به عنوان ميوه‌اي گرمسيري. ماهنامه زيتون. وزارت جهاد كشاورزي. تهران. صفحه 5-1.

Bose, T. K. and Mitra, S. K. 1990. Fruits: Tropical and Subtropical. Naya Prokash, Calcutta, India, p: 774-780.


Yadav, A. K. 1999. Phalsa: A potential new small fruit for Georgia. P. 348-352. In: J. Janik (ed.), perspectives on new crops and new uses. ASHS Press, Alexandria, VA.

سابکی، ابراهیم. (1396). پارو میوه ای گرمسیری (کاشت، داشت، برداشت). سیستان و بلوچستان: پژوهشکده خرما و میوه های گرمسیری

سابكی، ا. 1385. معرفي درختچه پارو به عنوان ميوه‌اي گرمسيري. ماهنامه زيتون. وزارت جهاد كشاورزي. تهران. صفحه 5-1.

Bose, T. K. and Mitra, S. K. 1990. Fruits: Tropical and Subtropical. Naya Prokash, Calcutta, India, p: 774-780.


Yadav, A. K. 1999. Phalsa: A potential new small fruit for Georgia. P. 348-352. In: J. Janik (ed.), perspectives on new crops and new uses. ASHS Press, Alexandria, VA.